‘सर ! हिँड्न नै अप्ठेरो हुनेगरी कछुवाको शरीरमा कडा खोल किन भएको हँ ? त्यो कहिल्यै हट्दैन र ? कछुवाको पनि खरायोको जस्तै बलियो र छिटो छिटो चल्ने खुट्टा हुने र जीउमा कडा खोल नहुने हो भने त्यो पनि त खरायो जत्तिकै दगुथ्र्यो होला नि ! होइन र सर ?’
प्राथमिक तहमा नैतिक शिक्षा पढाउने शिक्षकले कक्षा दुईमा ‘खरायो र कछुवा’को प्रख्यात कथा सुनाउँदै गर्दा एक जना विद्यार्थीले बीचैमा फ्याट्ट बोल्यो ।
‘कथा सिद्धिएकै छैन, बीचैमा किन बोलेको नानी ?’ आफ्नो कुरो बीचैमा काटेकोले त्यसो नगर्दा हुन्थ्यो भन्ने भावमा ती शिक्षकले विद्यार्थीलाई प्रतिप्रश्न गरे ।
‘होइन सर ! मलाई कछुवाको हालत देखेर दया लाग्यो, त्यसैले बोलेको हुँ । साँच्चै सर, कछुवा जहिले पनि त्यस्तै भद्दा शरीरको नै भइरहन्छ त ?’ –त्यो विद्यार्थीले आफ्नो कौतुहलता पुनः जाहेर गर्यो ।
अब भने नैतिक शिक्षा पढाउने ती शिक्षकलाई केही कुरा नभनी सुखै भएन ।
0 coment rios: